สมาชิกทีม Mechatronics II พี่สิงหา พี่เอกปิยะ พี่เอนก พี่ฉลอง พี่ปิ๋ว พี่คมศักดิ์ พี่เอ็ม
ได้รับรางวัลรองชนะเลิศอันดับ1 TPA Robocon2000 ณ.ประเทศไทย
ได้รับรางวัลรองชนะเลิศอันดับ3 Robocon2000 ณ.ประเทศญี่ปุ่น

วีดีโอแนะนำ ตัว คุณสมชาย สุภาพสุนทร (พี่ปิ๋ว04)

PR.Jz:  MceEngineer.com  ขอเสนอบทสัมภาษณ์วิศวกรผู้มีประสบการณ์ที่ประสบความสำเร็จ มีฝีมือในการทำงานไม่เป็นรองใครในด้านการดีไซน์ ฉบับปฐมฤกษ์นี้เรามาพูดคุยกับ “คุณสมชาย สุภาพสุนทร” (พี่ปิ๋ว04) กว่าจะประสบความสำเร็จได้ชีวิตได้ผ่านอะไรมาบ้าง

PR.Jz:  สวัสดี ค่ะชีวิตวัยเด็กของพี่ปิ๋วเป็นอย่างไรบ้างค่ะ?
พี่ปิ๋ว: ครับสวัสดีครับ  ภูมิลำเนาพี่เป็นคนจังหวัดร้อยเอ็ด ลักษณะนิสัยโดยส่วนตัวแล้วพี่เป็นคนชอบประดิษฐ์ประดอย สิ่งประดิษฐ์ต่างๆ ชอบแกะชอบซ่อม ชอบเรียนรู้ด้วยตัวเอง

PR.Jz:  ชีวิต ในวัยเรียนละค่ะเป็นอย่างไรบ้าง?
พี่ปิ๋ว: เนื่องจากที่บ้านพี่ค่อนข้างยากจน จบป.6ก็ไปบวชเป็นสามเณร ได้ศึกษาจนจบนักธรรมชั้นเอก เปรียญธรรม 3ประโยค ได้รับพัดยศจากสมเด็จพระสังฆราส หลังจากนั้นต้องลาสิกขาออกมาเพื่อช่วยเหลือทางบ้าน โดยไปเป็น รปภ.อยู่แถวภาษีเจริญ เป็นเด็กวัดด้วย ช่วงที่ทำงานเป็น รปภ. ด้วยที่ตัวเราชอบงานด้านช่าง ก็ซื้อหนังสือเรื่องงานซ่อมงานประดิษฐ์มาอ่านเรียนรู้ด้วยตัวเอง แรกๆ อ่านไม่เข้าใจ เพราะพี่ไม่มีพื้นฐานทางด้านอิเล็กทรอนิกส์  อ่านซ้ำไปซ้ำมาจนเริ่มที่จะจับประเด็นได้ มันทำให้เราเริ่มมีกำลังใจ   “. . ยาก ขนาดนี้เรายังทำได้เลย “ มันก็เลยกลายเป็นแรงบันดาลใจ เป็นการจุดประกายทางวิศวกรของพี่

         ต่อมาก็เริ่มศึกษาในแบบที่ยากขึ้นเรื่อยๆ จนสามารถซ่อมวงจร ซ่อม เครื่องใช้ไฟฟ้าภายในบ้านได้ ก็เริ่มรับซ่อมเครื่องใช้ไฟฟ้า จำได้ว่ามีครั้งหนึ่งรับงานซ่อมหม้อหุงข้าวมันหุงข้าวไม่สุก พี่ก็ซ่อม ขัดสีฉวีวรรณเรียบร้อย แล้วก็เอาไปคืนเจ้าของปรากฏว่าเจ้าของเค้าไม่รับ เค้าบอกว่าไม่ใช่ของเค้า พี่ก็บอกว่าของเค้านั่นแค่ผมทำความสะอาดเพิ่มเติมให้จากนั้นก็ปากต่อปากงาน ก็มีเข้ามาเรื่อยๆมันเลยเริ่มที่จะอยากศึกษาต่อให้เป็นเรื่องเป็นราว พี่ก็ไปสมัครสารพัดช่างธนบุรี หลักสูตร ปชม. คือ ประกาศนียบัตรวิชาชีพเทียบเท่า ปวช. แต่ใช้ศึกษาต่อไม่ได้ ตอนสอบเข้าพี่ได้คะแนนมาเป็นอันดับ 1 อาจารย์ก็เลยถามว่าจะโอนไปเป็นนักศึกษา ปวช.ภาคปกติไหม ซึ่งตอนนั้นพี่ทำงานส่งเงินกลับบ้านเดือนละ 3,000 พี่ก็มานั่งคิดว่านี่มันคือโอกาสเหมือนกับทางสองแพร่ง จะทำงานส่งเงินกลับบ้านเหมือนเดิมหรือว่าเลือกที่จะเรียนต่อ พี่ตัดสินใจว่าจะศึกษาต่อให้ได้สูงสุดเพื่อที่ว่าจะได้ส่งเงินให้ทางบ้าน มากกว่า ณ ตอนนี้ พี่ก็เลยคุยกับแม่ว่าจะเรียนแล้วก็ไม่ต้องส่งเงินมาให้จะหาเงินเรียนเอง 

PR.Jz:มีความ ภาคภูมิใจหรือผลงานประดิษฐ์ที่ประทับใจบ้างหรือเปล่าค่ะ?
พี่ ปิ๋ว: ตอนเรียนมีความภาคภูมิใจเล็กๆ ก็คือ ตอนสมัยเรียนปวช.ชั่วโมงแรกเรียนไม่ทันเพื่อนด้วยความที่เราไม่ได้เรียน ม.1-2-3  อาจารย์ถามท้ายชั่วโมงว่ามีใครสงสัยอะไรไหม เราก็รอถามอยู่เลย แทบเรียกได้ว่าเรียนซ้ำอีกชั่วโมง  เพื่อนๆก็นั่งมองหน้ากันตาปริบๆเมื่อไหร่มันจะเลิกถามซะที พี่ก็ไม่รู้นะด้วยความที่เป็นคนมีความตั้งใจ มันไม่รู้ก็อยากที่จะรู้ คือ ถ้าเราไม่รู้วันนี้พรุ่งนี้เราก็จะเรียนไม่ทันเพื่อน มันเป็นเบสิกนะถ้าไม่ถามตอนนั้นก็ไม่มีวันนี้ ถ้าความตั้งใจดีก็มีชัยไปกว่า 50 % พอมาปี 3 อาจารย์ให้ความไว้วางใจเป็นคนสอนแทนอาจารย์ในวิชาซ่อมวงจรอิเล็กทรอนิกส์ กับวิชาเขียนแบบนั่นก็เป็นความภาคภูมิใจอีกอย่างหนึ่ง

          หลังจากที่พี่จบ ปวช.แล้วก็ พี่ได้โควต้ามาต่อที่วิทยาลัยช่างกลปทุมวัน คณะวิศวกรรมเมคคาทรอนิกส์ แต่ต้องสอบแข่งขันนะ แต่พี่ไม่ปิดโอกาสตัวเอง เนื่องจากว่าให้ความหวังกับแม่ไว้แล้วว่าจะเรียนให้ได้สูงที่สุด ก็เลยมาสอบ แล้วก็สอบติด  ก่อนสอบโควต้าพี่ก็ขออาจารย์เข้าไปดูในช็อปที่ปทุมวันครั้งแรกเจอเครื่อง จักรซีเอ็นซี เครื่องMilling เครื่อง Wire Cut แขนกล Robot จึงตัดสินใจได้ว่าเนี่ยแหละใช่เลย

        จากนั้นก็เรียนและเริ่มทำโรบอท มาปี3 มีรายการ TPA ROBOT แข่งขันหุ่นยนต์ระดับประเทศจัดโดยสมาคมส่งเสริมหุ่นยนต์ไทย-ญี่ป่น  ได้ส่งหุ่นยนต์เข้าแข่งขันชื่อทีม Mechatronics II ผลการแข่งขันได้รางวัลรองชนะเลิศอันดับ1 ของประเทศไทยแล้วก็ไปแข่งต่อที่ญี่ปุ่นได้รองชนะเลิศอันดับ3 แต่การแข่งหุ่นยนต์ในครั้งนี้ไม่มีประกาศนียบัตรให้ พี่ก็ไปขอบอกว่าผมอยากได้ครับ มันเป็นครั้งหนึ่งในชีวิตเป็นความภาคภูมิใจของผม “เราได้เป็นเป็นตัวแทนประเทศไทย” คำนี้มันภูมิใจนะ พอขึ้นปี 4 ปทุมวัน จัดแข่งขันหุ่นยนต์ซูโม่โรบอทได้ลงเข้าแข่งขันด้วยโดยใช้ชื่อทีมว่าล้มยากผล การแข่งขันได้รางวัลชนะเลิศและรางวัลเทคนิคยอดเยี่ยมและได้รับประกาศนียบัตร นักศึกษาดีเด่นสร้างชื่อเสียงให้กับสถาบัน ได้รางวัลนักศึกษาความประพฤติดี

เกียรติ บัตรรางวัลศิษย์เก่าดีเด่น ประจำปี 2550

ทีม Mechatronics II ได้รับรางวัลรองชนะเลิศอันดับ3 Robocon2000

เกียรติ บัตรตัวแทนประเทศไทยไปร่วมการแข่งขันหุ่นยนต์นานาชาติ Robocon2000 ณ.ประเทศญี่ปุ่น

การแข่ง ขันหุ่นยนต์ซูโม่โรบอท ทีมล้มยาก ผลการแข่งขันได้รางวัลชนะเลิศและรางวัลเทคนิคยอดเยี่ยม

PR.Jz:  เมื่อ เรียนจบคณะวิศวะ แล้วอยากทำอาชีพอะไรค่ะ?
พี่ปิ๋ว: พี่มีแนวความ คิดที่ชัดเจนตั้งแต่ปี3 และเป็นคนที่ชอบทำโรบอทก็มีแนวความคิดว่าอยากเป็นนักประดิษฐ์อะไรซักอย่าง จบไปต้องทำงานเกี่ยวกับดีไซน์ออกแบบเครื่องจักรครับ

PR.Jz:  ชีวิต ในการทำงานเป็นอย่างไรบ้างค่ะ?
พี่ปิ๋ว:  เริ่มแรกทำงานที่โรงงานญี่ปุ่น พี่เป็นวิศวกรรุ่นแรกของบริษัทไดน่าเมนทอล ก็ทำ QCC ชนะเลิศได้ไปแข่งที่ญี่ปุ่น ตั้งแต่จบมาก็ทำงานดีไซน์เครื่องจักรมาโดยตลอด ต่อมาก็ทำงานที่ กรุ๊ป 7 ได้ออกแบบดีไซน์เครื่องมือเครื่องจักรให้กับบริษัทเวสเทิร์นดิจิตอล เมื่อก่อนบริษัทเวสเทิร์นดิจิตอล ต้องนำเข้าเครื่องจักรมาจากต่างประเทศทั้งหมด นี่ก็เป็นอีกความภูมิใจหนึ่งที่สามารถทำให้บริษัทต่างชาติเชื่อฝีมือคนไทย ได้ และต่อมาได้ย้ายไปทำงานที่บริษัทเจมส์ซิตี้เป็นบริษัทของ USA และก็ได้ไปทำงานที่บริษัท ATSi จากนั้นก็มาเปิดบริษัทเองทำอยู่พักหนึ่งช่วงเศรษฐกิจไม่ดีก็กลับเข้าไปอยู่ ที่อินเตอร์เฟส ซิสเทคได้ทดลองทำงานด้านการบริหารจัดการระบบ ดูแลในส่วนการออกแบบเครื่องจักรทั้งหมด

PR.Jz:พี่ปิ๋ว สามารถนำความรู้ในวัยเรียนมาประยุกต์ใช้งานในการทำงานได้อย่างไรบ้างค่ะ?

วีดีโอพี่ ปิ๋ว04แนะนำสามารถนำความรู้ในวัยเรียนมาประยุกต์ใช้ในการทำงานได้อย่างไร บ้าง

PR.Jz:พี่ปิ๋วมี ข้อคิดแนะนำข้อแสอแนะเกี่ยวกับน้องๆวิศวกรรุ่นใหม่อย่างไรบ้างค่ะ?

วีดีโอพี่ ปิ๋ว04 แนะนำและให้แนวคิดสำหรับวิศวกรรุ่นใหม่

PR.Jz: แนว โน้มอนาคตของวงการวิศวกรรมและอุตสาหกรรมในบ้านเราเป็นอย่างไรบ้างค่ะ?
พี่ ปิ๋ว:   อนาคตบ้านเราจะเป็นประเทศผู้ผลิตเทคโนโลยี ปัจจุบันวิศวกรเมคคาทรอนิกส์ ได้เข้าไปมีบทบาทในเชิงพัฒนาเทคโนโลยี เช่น เขียนโปรแกรม พัฒนาซอฟแวร์ หรือการออกแบบและสร้างเครื่องจักรอัตโนมัติ กับคำพูดสมัยเป็นนักศึกษาที่ว่า”คุณคือฟันเฟืองสำคัญที่จะทำให้ประเทศไทยประสบ ความก้าวหน้า” พี่คิดในใจว่าเวอร์มากๆ แต่พอมาวันนี้มันเป็นแบบนั้นจริงๆ สิ่งที่เราทำและพัฒนาขึ้นมามันทำให้เราไม่ต้องเสียดุลการค้า ใช้มันสมองและอุปกรณ์ที่มีในบ้านเรา เป็นการสร้างงาน สร้างคน สร้างรายได้ ให้กับคนภายในประเทศ

PR.Jz: พี่ปิ๋ว ชอบรูปแบบระบบการทำงานแบบไหนอย่างไรค่ะ?
พี่ปิ๋ว:   พี่ชอบระบบการทำงานแบบกลางๆ ให้มีความตรงต่อเวลาเหมือนญี่ปุ่น แต่ในเวลางานให้มีความเป็นอิสระในการทำงานเหมือนยุโรป แต่ก็ต้องทำให้เสร็จนะ ผสมผสานการอ่อนน้อมถ่อมตนและการช่วยเหลือซึ่งกันและกันในแบบไทยๆ

PR.Jz: ในสภาวะ ที่เศรษฐกิจขึ้นลงเราจะมีการปรับตัวอย่างไรบ้างค่ะ?
พี่ปิ๋ว:   ใช้แนวคิดเศรษฐกิจพอเพียง ดิ้นรนในขอบเขตที่ตนเองพึงมี ไม่ทำให้คนอื่นเดือดร้อน อย่าเฉื่อยชา อย่าใช้ชีวิตประมาทให้มีสติ